Angststoornissen

Angst is een normale reactie op een angstopwekkende prikkel. Het is net als verdriet, blijdschap, schaamte en boosheid een van de emoties. Men spreekt van pathologische angst wanneer er na een angstprikkel een ongewoon heftige of langdurige angst ontstaat of wanneer angst zonder angstprikkel aanwezig is. Angststoornissen zijn psychiatrische aandoeningen waarbij pathologische angst het belangrijkste verschijnsel is. Daarnaast is er vaak sprake van anticipatieangst (angst voor de angst) en vermijdingsgedrag (vermijden van de angst(prikkel)). Angststoornissen behoren, naast de stemmingsstoornissen en verslavingen, tot de meest frequent voorkomende psychiatrische aandoeningen. Uit Nederlands epidemiologisch onderzoek blijkt dat één op de vijf à zes mensen ooit in zijn leven last heeft van een angststoornis. Het grootste deel van de angststoornissen wordt in de huisartsenpraktijk gediagnosticeerd en voor een belangrijk deel ook behandeld. Kennis over angststoornissen, de diagnostiek en de behandelingen ervan is dus voor de huisarts uiterst relevant. Angststoornissen hebben een duidelijke negatieve invloed op het algehele functioneren van de patiënt, zowel thuis als op het werk en bij de beoefening van hobby’s. Het kunnen invaliderende aandoeningen zijn, die het leven van de patiënt en diens directe omgeving negatief kunnen beheersen. Omdat angststoornissen in principe goed behandelbare aandoeningen zijn, is herkenning en adequate behandeling, en zo nodig verwijzing, van groot belang.